अनर्ह /anarha/
1)
незаслуживагащий, недостойный
2)
неподходящий для чего-л., кого-л. ( — о)
3)
невинный, невиновныйAdj., m./n./f.
| m. | sg. | du. | pl. |
|---|
| Nom. | anarhaḥ | anarhau | anarhāḥ |
|---|
| Gen. | anarhasya | anarhayoḥ | anarhāṇām |
|---|
| Dat. | anarhāya | anarhābhyām | anarhebhyaḥ |
|---|
| Instr. | anarheṇa | anarhābhyām | anarhaiḥ |
|---|
| Acc. | anarham | anarhau | anarhān |
|---|
| Abl. | anarhāt | anarhābhyām | anarhebhyaḥ |
|---|
| Loc. | anarhe | anarhayoḥ | anarheṣu |
|---|
| Voc. | anarha | anarhau | anarhāḥ |
|---|
| f. | sg. | du. | pl. |
|---|
| Nom. | anarhā | anarhe | anarhāḥ |
|---|
| Gen. | anarhāyāḥ | anarhayoḥ | anarhāṇām |
|---|
| Dat. | anarhāyai | anarhābhyām | anarhābhyaḥ |
|---|
| Instr. | anarhayā | anarhābhyām | anarhābhiḥ |
|---|
| Acc. | anarhām | anarhe | anarhāḥ |
|---|
| Abl. | anarhāyāḥ | anarhābhyām | anarhābhyaḥ |
|---|
| Loc. | anarhāyām | anarhayoḥ | anarhāsu |
|---|
| Voc. | anarhe | anarhe | anarhāḥ |
|---|
| n. | sg. | du. | pl. |
|---|
| Nom. | anarham | anarhe | anarhāṇi |
|---|
| Gen. | anarhasya | anarhayoḥ | anarhāṇām |
|---|
| Dat. | anarhāya | anarhābhyām | anarhebhyaḥ |
|---|
| Instr. | anarheṇa | anarhābhyām | anarhaiḥ |
|---|
| Acc. | anarham | anarhe | anarhāṇi |
|---|
| Abl. | anarhāt | anarhābhyām | anarhebhyaḥ |
|---|
| Loc. | anarhe | anarhayoḥ | anarheṣu |
|---|
| Voc. | anarha | anarhe | anarhāṇi |
|---|