Русско-санскритский словарь / русско-санскритский словарь.
Около 30 тысяч слов санскрита.
sg. | du. | pl. | |
---|---|---|---|
Nom. | mainākaḥ | mainākau | mainākāḥ |
Gen. | mainākasya | mainākayoḥ | mainākānām |
Dat. | mainākāya | mainākābhyām | mainākebhyaḥ |
Instr. | mainākena | mainākābhyām | mainākaiḥ |
Acc. | mainākam | mainākau | mainākān |
Abl. | mainākāt | mainākābhyām | mainākebhyaḥ |
Loc. | maināke | mainākayoḥ | mainākeṣu |
Voc. | maināka | mainākau | mainākāḥ |
मैनाक [ maināka ] [ maināká ] m. ( fr. [ menā ] ) N. of a mountain (son of Hima-vat by Menā or Menakā , and said to have alone retained his wings when Indra clipped those of the other mountains ; accord. to some this mountain was situated between the southern point of the Indian peninsula and Laṅkā) Lit. TĀr. (v.l. [ maināgá ] ) Lit. AV.Pariś. Lit. MBh.
N. of a Daitya Lit. Hariv.