मनीषित /manīṣita/
1. требуемый
2. n.
1) желание
2) мечта

Adj., m./n./f.

m.	sg.	du.	pl.
Nom.	manīṣitaḥ	manīṣitau	manīṣitāḥ
Gen.	manīṣitasya	manīṣitayoḥ	manīṣitānām
Dat.	manīṣitāya	manīṣitābhyām	manīṣitebhyaḥ
Instr.	manīṣitena	manīṣitābhyām	manīṣitaiḥ
Acc.	manīṣitam	manīṣitau	manīṣitān
Abl.	manīṣitāt	manīṣitābhyām	manīṣitebhyaḥ
Loc.	manīṣite	manīṣitayoḥ	manīṣiteṣu
Voc.	manīṣita	manīṣitau	manīṣitāḥ

f.	sg.	du.	pl.
Nom.	manīṣitā	manīṣite	manīṣitāḥ
Gen.	manīṣitāyāḥ	manīṣitayoḥ	manīṣitānām
Dat.	manīṣitāyai	manīṣitābhyām	manīṣitābhyaḥ
Instr.	manīṣitayā	manīṣitābhyām	manīṣitābhiḥ
Acc.	manīṣitām	manīṣite	manīṣitāḥ
Abl.	manīṣitāyāḥ	manīṣitābhyām	manīṣitābhyaḥ
Loc.	manīṣitāyām	manīṣitayoḥ	manīṣitāsu
Voc.	manīṣite	manīṣite	manīṣitāḥ

n.	sg.	du.	pl.
Nom.	manīṣitam	manīṣite	manīṣitāni
Gen.	manīṣitasya	manīṣitayoḥ	manīṣitānām
Dat.	manīṣitāya	manīṣitābhyām	manīṣitebhyaḥ
Instr.	manīṣitena	manīṣitābhyām	manīṣitaiḥ
Acc.	manīṣitam	manīṣite	manīṣitāni
Abl.	manīṣitāt	manīṣitābhyām	manīṣitebhyaḥ
Loc.	manīṣite	manīṣitayoḥ	manīṣiteṣu
Voc.	manīṣita	manīṣite	manīṣitāni

Существительное средний род

	ед.ч.	дв.ч.	мн.ч.
Nom.	manīṣitam	manīṣite	manīṣitāni
Gen.	manīṣitasya	manīṣitayoḥ	manīṣitānām
Dat.	manīṣitāya	manīṣitābhyām	manīṣitebhyaḥ
Instr.	manīṣitena	manīṣitābhyām	manīṣitaiḥ
Acc.	manīṣitam	manīṣite	manīṣitāni
Abl.	manīṣitāt	manīṣitābhyām	manīṣitebhyaḥ
Loc.	manīṣite	manīṣitayoḥ	manīṣiteṣu
Voc.	manīṣita	manīṣite	manīṣitāni

Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary
---

 मनीषित [ manīṣita ] [ manīṣita ] m. f. n. desired , wished Lit. MBh. Lit. Kāv.

  [ manīṣita ] n. wish , desire Lit. ib. ( cf. [ yathāṃ ] ) .

---