Русско-санскритский словарь / русско-санскритский словарь.
Около 30 тысяч слов санскрита.
m. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | dhvajavān | dhvajavantau | dhvajavantaḥ |
Gen. | dhvajavataḥ | dhvajavatoḥ | dhvajavatām |
Dat. | dhvajavate | dhvajavadbhyām | dhvajavadbhyaḥ |
Instr. | dhvajavatā | dhvajavadbhyām | dhvajavadbhiḥ |
Acc. | dhvajavantam | dhvajavantau | dhvajavataḥ |
Abl. | dhvajavataḥ | dhvajavadbhyām | dhvajavadbhyaḥ |
Loc. | dhvajavati | dhvajavatoḥ | dhvajavatsu |
Voc. | dhvajavan | dhvajavantau | dhvajavantaḥ |
f. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | dhvajavatā | dhvajavate | dhvajavatāḥ |
Gen. | dhvajavatāyāḥ | dhvajavatayoḥ | dhvajavatānām |
Dat. | dhvajavatāyai | dhvajavatābhyām | dhvajavatābhyaḥ |
Instr. | dhvajavatayā | dhvajavatābhyām | dhvajavatābhiḥ |
Acc. | dhvajavatām | dhvajavate | dhvajavatāḥ |
Abl. | dhvajavatāyāḥ | dhvajavatābhyām | dhvajavatābhyaḥ |
Loc. | dhvajavatāyām | dhvajavatayoḥ | dhvajavatāsu |
Voc. | dhvajavate | dhvajavate | dhvajavatāḥ |
n. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | dhvajavat | dhvajavantī, dhvajavatī | dhvajavanti |
Gen. | dhvajavataḥ | dhvajavatoḥ | dhvajavatām |
Dat. | dhvajavate | dhvajavadbhyām | dhvajavadbhyaḥ |
Instr. | dhvajavatā | dhvajavadbhyām | dhvajavadbhiḥ |
Acc. | dhvajavat | dhvajavantī, dhvajavatī | dhvajavanti |
Abl. | dhvajavataḥ | dhvajavadbhyām | dhvajavadbhyaḥ |
Loc. | dhvajavati | dhvajavatoḥ | dhvajavatsu |
Voc. | dhvajavat | dhvajavantī, dhvajavatī | dhvajavanti |
sg. | du. | pl. | |
---|---|---|---|
Nom. | dhvajavān | dhvajavantau | dhvajavantaḥ |
Gen. | dhvajavataḥ | dhvajavatoḥ | dhvajavatām |
Dat. | dhvajavate | dhvajavadbhyām | dhvajavadbhyaḥ |
Instr. | dhvajavatā | dhvajavadbhyām | dhvajavadbhiḥ |
Acc. | dhvajavantam | dhvajavantau | dhvajavataḥ |
Abl. | dhvajavataḥ | dhvajavadbhyām | dhvajavadbhyaḥ |
Loc. | dhvajavati | dhvajavatoḥ | dhvajavatsu |
Voc. | dhvajavan | dhvajavantau | dhvajavantaḥ |
ध्वजवत् [ dhvajavat ] [ dhvajá-vat ] m. f. n. decorated with banners (town) Lit. R.
bearing a mark or sign (esp. that of criminal) Lit. Yājñ. iii , 243
[ dhvajavat ] m. a standard-bearer Lit. MBh.
a vendor of spirituous liquors Lit. Mn. iv , 84 ( cf. [ dhvajá ] above )
a Brāhman who having slain another carries the skull of the murdered man by way of penance Lit. W.
[ dhvajavatī ] f. N. of a divine female (the daughter of Hari-medhas) Lit. MBh.
[ dhvajavat ] m. of a divine attendant of a Bodhi-sattva Lit. Lalit.