Русско-санскритский словарь / русско-санскритский словарь.
Около 30 тысяч слов санскрита.
m. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | sannyāsī | sannyāsinau | sannyāsinaḥ |
Gen. | sannyāsinaḥ | sannyāsinoḥ | sannyāsinām |
Dat. | sannyāsine | sannyāsibhyām | sannyāsibhyaḥ |
Instr. | sannyāsinā | sannyāsibhyām | sannyāsibhiḥ |
Acc. | sannyāsinam | sannyāsinau | sannyāsinaḥ |
Abl. | sannyāsinaḥ | sannyāsibhyām | sannyāsibhyaḥ |
Loc. | sannyāsini | sannyāsinoḥ | sannyāsiṣu |
Voc. | sannyāsin | sannyāsinau | sannyāsinaḥ |
f. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | sannyāsinī | sannyāsinyau | sannyāsinyaḥ |
Gen. | sannyāsinyāḥ | sannyāsinyoḥ | sannyāsinīnām |
Dat. | sannyāsinyai | sannyāsinībhyām | sannyāsinībhyaḥ |
Instr. | sannyāsinyā | sannyāsinībhyām | sannyāsinībhiḥ |
Acc. | sannyāsinīm | sannyāsinyau | sannyāsinīḥ |
Abl. | sannyāsinyāḥ | sannyāsinībhyām | sannyāsinībhyaḥ |
Loc. | sannyāsinyām | sannyāsinyoḥ | sannyāsinīṣu |
Voc. | sannyāsini | sannyāsinyau | sannyāsinyaḥ |
n. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | sannyāsi | sannyāsinī | sannyāsīni |
Gen. | sannyāsinaḥ | sannyāsinoḥ | sannyāsinām |
Dat. | sannyāsine | sannyāsibhyām | sannyāsibhyaḥ |
Instr. | sannyāsinā | sannyāsibhyām | sannyāsibhiḥ |
Acc. | sannyāsi | sannyāsinī | sannyāsīni |
Abl. | sannyāsinaḥ | sannyāsibhyām | sannyāsibhyaḥ |
Loc. | sannyāsini | sannyāsinoḥ | sannyāsiṣu |
Voc. | sannyāsin, sannyāsi | sannyāsinī | sannyāsīni |
sg. | du. | pl. | |
---|---|---|---|
Nom. | sannyāsī | sannyāsinau | sannyāsinaḥ |
Gen. | sannyāsinaḥ | sannyāsinoḥ | sannyāsinām |
Dat. | sannyāsine | sannyāsibhyām | sannyāsibhyaḥ |
Instr. | sannyāsinā | sannyāsibhyām | sannyāsibhiḥ |
Acc. | sannyāsinam | sannyāsinau | sannyāsinaḥ |
Abl. | sannyāsinaḥ | sannyāsibhyām | sannyāsibhyaḥ |
Loc. | sannyāsini | sannyāsinoḥ | sannyāsiṣu |
Voc. | sannyāsin | sannyāsinau | sannyāsinaḥ |
संन्यासिन् [ saṃnyāsin ] [ saṃ-nyāsin ] m. f. n. laying aside , giving up , abandoning , renouncing Lit. AshṭāvS.
abstaining from food Lit. Bhaṭṭ.
[ saṃnyāsin ] m. one who abandons or resigns worldly affairs , an ascetic , devotee (who has renounced all earthly concerns and devotes himself , to meditation and the study of the Āraṇyakas or Upanishadas , a Brāhman in the fourth Āśrama ( q.v. ) or stage of his life , a religious mendicant ; cf. Lit. RTL. 53 , 55 ) Lit. Up. Lit. MBh. Lit. Pur.