अन्धक /andhaka/
1. см.
अन्ध;
2. n. nom. pr.
1) асура, сын мудреца Кашьяпы. Убит Шивой; см.
असुर 2 2) ,
कश्यप,
शिव 2 1) ;
2) потомок Яду, предок Кришны; см.
युदु,
क्रिष्ण 2 3)
Adj., m./n./f.
m. | sg. | du. | pl. |
---|
Nom. | andhakaḥ | andhakau | andhakāḥ |
---|
Gen. | andhakasya | andhakayoḥ | andhakānām |
---|
Dat. | andhakāya | andhakābhyām | andhakebhyaḥ |
---|
Instr. | andhakena | andhakābhyām | andhakaiḥ |
---|
Acc. | andhakam | andhakau | andhakān |
---|
Abl. | andhakāt | andhakābhyām | andhakebhyaḥ |
---|
Loc. | andhake | andhakayoḥ | andhakeṣu |
---|
Voc. | andhaka | andhakau | andhakāḥ |
---|
f. | sg. | du. | pl. |
---|
Nom. | andhakā | andhake | andhakāḥ |
---|
Gen. | andhakāyāḥ | andhakayoḥ | andhakānām |
---|
Dat. | andhakāyai | andhakābhyām | andhakābhyaḥ |
---|
Instr. | andhakayā | andhakābhyām | andhakābhiḥ |
---|
Acc. | andhakām | andhake | andhakāḥ |
---|
Abl. | andhakāyāḥ | andhakābhyām | andhakābhyaḥ |
---|
Loc. | andhakāyām | andhakayoḥ | andhakāsu |
---|
Voc. | andhake | andhake | andhakāḥ |
---|
n. | sg. | du. | pl. |
---|
Nom. | andhakam | andhake | andhakāni |
---|
Gen. | andhakasya | andhakayoḥ | andhakānām |
---|
Dat. | andhakāya | andhakābhyām | andhakebhyaḥ |
---|
Instr. | andhakena | andhakābhyām | andhakaiḥ |
---|
Acc. | andhakam | andhake | andhakāni |
---|
Abl. | andhakāt | andhakābhyām | andhakebhyaḥ |
---|
Loc. | andhake | andhakayoḥ | andhakeṣu |
---|
Voc. | andhaka | andhake | andhakāni |
---|
существительное, м.р.
| sg. | du. | pl. |
---|
Nom. | andhakaḥ | andhakau | andhakāḥ |
---|
Gen. | andhakasya | andhakayoḥ | andhakānām |
---|
Dat. | andhakāya | andhakābhyām | andhakebhyaḥ |
---|
Instr. | andhakena | andhakābhyām | andhakaiḥ |
---|
Acc. | andhakam | andhakau | andhakān |
---|
Abl. | andhakāt | andhakābhyām | andhakebhyaḥ |
---|
Loc. | andhake | andhakayoḥ | andhakeṣu |
---|
Voc. | andhaka | andhakau | andhakāḥ |
---|