Русско-санскритский словарь / русско-санскритский словарь.
Около 30 тысяч слов санскрита.
m. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | bhārataḥ | bhāratau | bhāratāḥ |
Gen. | bhāratasya | bhāratayoḥ | bhāratānām |
Dat. | bhāratāya | bhāratābhyām | bhāratebhyaḥ |
Instr. | bhāratena | bhāratābhyām | bhārataiḥ |
Acc. | bhāratam | bhāratau | bhāratān |
Abl. | bhāratāt | bhāratābhyām | bhāratebhyaḥ |
Loc. | bhārate | bhāratayoḥ | bhārateṣu |
Voc. | bhārata | bhāratau | bhāratāḥ |
f. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | bhāratī | bhāratyau | bhāratyaḥ |
Gen. | bhāratyāḥ | bhāratyoḥ | bhāratīnām |
Dat. | bhāratyai | bhāratībhyām | bhāratībhyaḥ |
Instr. | bhāratyā | bhāratībhyām | bhāratībhiḥ |
Acc. | bhāratīm | bhāratyau | bhāratīḥ |
Abl. | bhāratyāḥ | bhāratībhyām | bhāratībhyaḥ |
Loc. | bhāratyām | bhāratyoḥ | bhāratīṣu |
Voc. | bhārati | bhāratyau | bhāratyaḥ |
n. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | bhāratam | bhārate | bhāratāni |
Gen. | bhāratasya | bhāratayoḥ | bhāratānām |
Dat. | bhāratāya | bhāratābhyām | bhāratebhyaḥ |
Instr. | bhāratena | bhāratābhyām | bhārataiḥ |
Acc. | bhāratam | bhārate | bhāratāni |
Abl. | bhāratāt | bhāratābhyām | bhāratebhyaḥ |
Loc. | bhārate | bhāratayoḥ | bhārateṣu |
Voc. | bhārata | bhārate | bhāratāni |
sg. | du. | pl. | |
---|---|---|---|
Nom. | bhārataḥ | bhāratau | bhāratāḥ |
Gen. | bhāratasya | bhāratayoḥ | bhāratānām |
Dat. | bhāratāya | bhāratābhyām | bhāratebhyaḥ |
Instr. | bhāratena | bhāratābhyām | bhārataiḥ |
Acc. | bhāratam | bhāratau | bhāratān |
Abl. | bhāratāt | bhāratābhyām | bhāratebhyaḥ |
Loc. | bhārate | bhāratayoḥ | bhārateṣu |
Voc. | bhārata | bhāratau | bhāratāḥ |
ед.ч. | дв.ч. | мн.ч. | |
---|---|---|---|
Nom. | bhāratam | bhārate | bhāratāni |
Gen. | bhāratasya | bhāratayoḥ | bhāratānām |
Dat. | bhāratāya | bhāratābhyām | bhāratebhyaḥ |
Instr. | bhāratena | bhāratābhyām | bhārataiḥ |
Acc. | bhāratam | bhārate | bhāratāni |
Abl. | bhāratāt | bhāratābhyām | bhāratebhyaḥ |
Loc. | bhārate | bhāratayoḥ | bhārateṣu |
Voc. | bhārata | bhārate | bhāratāni |
भारत [ bhārata ] [ bhā́rata ] m. f. n. descended from Bharata or the Bharatas (applied to Agni either " sprung from the priests called Bharatas " or " bearer of the oblation " ) Lit. RV.
belonging or relating to the Bharatas (with [ yuddha ] n. [ saṃgrāma ] m. [ samara ] m. [ samiti ] f. the war or battle of the Bharatas ; with or scil. [ ākhyāna ] n. with [ itihāsa ] m. and [ kathā ] f. the story of the Bharatas , the history or narrative of their war ; with or scil. [ maṇḍala ] n. or [ varṣa ] n. " king Bharatas's realm " i.e. India) Lit. MBh. Lit. Kāv.
inhabiting Bharata-varsha i.e. India Lit. BhP.
[ bhārata ] m. a descendant of Bharata ( also in pl. for [ bharatās ] ) Lit. RV.
( with [ aśva-medha ] ) , N. of the author of Lit. RV. v , 27
( with [ deva-vāta ] and [ deva-śravas ] ) , N. of the authors of Lit. RV. iii , 23
fire Lit. L.
an actor Lit. L. ( cf. [ bharata ] )
N. of the sun shining on the south of Meru Lit. L.
[ bhārata ] n. the land of Bharatas i.e. India ( cf. above )
the story of the Bharatas and their wars (sometimes identified with the Mahā-bhārata , and sometimes distinguished from it) Lit. MBh. Lit. Rājat. Lit. IW. 371 n. 1 and 2
( with [ saras ] ) , N. of a lake Lit. Śatr.